Szpital Położniczo-Ginekologiczny

porody bezpłatne w ramach kontraktu z NFZ

Fazy porodu naturalnego – jak przebiega poród?

Poród fizjologiczny to poród siłami natury, czyli drogą pochwową, który rozpoczyna się około 40. tygodnia ciąży. Na poród fizjologiczny składają się cztery etapy – pierwszy to faza skurczów i postępującego rozwarcia, drugi to narodziny dziecka, jego odpępnienie, trzeci to wydalenie łożyska, a na koniec następuje , czyli czwarty okres, czyli obserwacja na sali porodowej. Potem zaczyna się okres połogu.

Poród naturalny a fizjologiczny

Za poród naturalny uznaje się poród, w którym dziecko przechodzi przez kanał rodny bez żadnej pomocy lub z minimalną pomocą z zewnątrz. Akcja porodowa powinna się rozpocząć między 37. a 42. tygodniem ciąży, a także mieć prawidłowy przebieg i być obarczona niskim ryzykiem powikłań. Nie każdy poród fizjologiczny jest porodem naturalnym – za poród fizjologiczny uznaje się poród drogami natury, ale warunkiem porodu naturalnego jest brak pomocy z zewnątrz. Oznacza to, że poród wywoływany (indukowany) nie będzie już naturalnym, podobnie jak poród z użyciem kleszczy lub wyciągacza próżniowego. Poród zakończony cesarskim cięciem nie jest porodem naturalnym.

Poród naturalny uznaje się za najkorzystniejszą formę porodu, zgodną z prawami natury. Mama i dziecko powinni poradzić sobie sami z minimalną pomocą położnej. Indukcja porodu (podanie oksytocyny, założenie cewnika Foleya) przyspieszają rozpoczęcie akcji porodowej, ale sprawiają, że przebiega w inny niż naturalny sposób.

Fazy porodu fizjologicznego

Poród fizjologiczny składa się z 4 etapów – fazy skurczów i rozwarcia, narodzin dziecka, jego odpępnienia, urodzenia łożyska oraz dwugodzinnej obserwacji na sali porodowej. Każdy z tych etapów charakteryzuje się określonym przebiegiem. Uważa się, że poród naturalny powinien obyć się miedzy 37. a 42. tygodniem ciąży – około 40. tygodnia ciąży rodzi się stosunkowo niewielki odsetek dzieci.

Ciało kobiety przygotowuje się do porodu na około 3-4 tygodnie przed nim. Dziecko ustawia się główką w stronę kanału rodnego, dochodzi do widocznego opadnięcia brzucha (obniża się dno miednicy), kobieta łatwiej oddycha (dziecko nie uciska już tak bardzo na przeponę), przed samym porodem pojawiają się także skurcze przepowiadające mające przygotować macicę do skurczy właściwych. Dochodzi także do odejścia czopa śluzowego, który zamyka ujście szyjki macicy chroniąc płód przez cały okres ciąży przed działaniem bakterii z zewnątrz. Czop odchodzi zazwyczaj kilka godzin (rzadziej kilka dni) przed porodem.

Objawami nadchodzącego porodu są także bóle okolicy krzyżowej promieniujący do pachwin i ud. Ma to związek z obniżeniem się główki dziecka i uciskaniem jej na nerwy.

Kiedy skurcze stają się regularne, ich siła nasila się, nie pomagają leki rozkurczowe, a czas między skurczami jest coraz krótszy, to oznacza to, że rozpoczął się poród.

I okres porodu

Faza pierwsza porodu jest najdłuższa. Polega ona na skracaniu i rozwieraniu się szyjki macicy do uzyskania pełnego rozwarcia (10 cm). Na pierwszą fazę porodu składają się dwa etapy:

  • faza utajona (rozwarcie szyjki macicy do 4 cm),
  • faza aktywna (pełne rozwarcie).

Jest to proces bolesny dla rodzącej, pojawiają się bóle oraz regularne skurcze, które z czasem nabierają na sile, są bardziej odczuwalne, częstsze i dłuższe. W wielu wypadkach na tym etapie dochodzi do pęknięcia błon płodowych i odpłynięcia płynu owodniowego. Jednak do tzw. „odejścia wód” może dojść także tuż przed pojawieniem się dziecka.

Pierwsza faza porodu wiąże się zazwyczaj z dużym bólem u kobiety, stresem i niepewnością. Ale nie powinno się od razu jechać do szpitala, ani tym bardziej kłaść się na łóżko (także to szpitalne). Rodząca powinna pozostać aktywna, wziąć prysznic, spróbować się zrelaksować. Warto także chodzić, co przyspiesza akcję porodową.

Wskazaniami do udania się na oddział porodowy są:

  • regularne skurcze w coraz krótszych odstępach czasu (7-10 minut),
  • odejście wód płodowych bez oznak porodu (brak skurczy),
  • zielone wody płodowe,
  • uczucie niepokoju.

Jeśli kobieta rodząca planuje skorzystać ze znieczulenia podczas porodu powinna powiedzieć o tym wcześniej położnej – podanie znieczulenia zewnątrzoponowego musi odbyć się przed rozwarciem szyjki macicy do 7 cm.

II okres porodu

Gdy rozwarcie szyjki macicy osiągnie 10 cm, rozpoczyna się drugi okres porodu, który trwa od kilku minut do 2 godzin. Obejmuje czas od uzyskania pełnego rozwarcia do narodzin dziecka. W tej fazie porodu pojawiają się skurcze parte. Mają one charakter instynktowny – przesuwają dziecko w dół kanału rodnego, w trakcie każdego skurczu główka dziecka obniża się. Maluszek rodzi się w ruchu śrubowym, reszta ciałka rodzi się tuż po ukazaniu się główki i barków.

W drugiej fazie porodu rodząca może przyjąć dowolną dla siebie pozycję, nie musi leżeć. Warto rozważyć pozycję wertykalną, w której porodowi sprzyja grawitacja, w ucisk na tkanki krocza jest równomierny (w pewien sposób pozycja to może sprzyjać ochronie krocza).

Bardzo często podczas skurczy partych u kobiety następuje defekacja lub oddanie moczu. Nie należy się tym przejmować, jest to objaw fizjologiczny. Sposobem na uniknięcie defekacji jest wykonanie lewatywy lub włożenie czopków jeszcze w pierwszej fazie porodu. W drugiej fazie nie ma na to czasu.

Według standardów porodowych położna powinna pomagać kobiecie oddychać i przeć w trakcie porodu. Powinna także zadbać o to, aby zabieg nacięcia krocza nie był zabiegiem rutynowym (wykonuje się go tylko wtedy, kiedy sytuacja tego wymaga).

Bezpośrednio po porodzie powinien nastąpić proces kangurowania – dziecko zawinięte w kocyk kładzie się na brzuchu matki na dwie godziny. Wtedy powinno także nastąpić pierwsze karmienie piersią.

III okres porodu

To bardzo krótka faza, trwająca do 30 minut. W jej trakcie dochodzi do oddzielenia się i urodzenia łożyska. Powinno ono zostać wydalone w całości, co sprawdza położna. Jeśli jakiś element łożyska pozostał w kanale rodnym niezbędne jest jego usunięcie (poprzez łyżeczkowanie jamy macicy).

Dopiero po urodzeniu łożyska możliwe jest zszycie rany w przypadku nacięcia lub pęknięcia krocza.

IV okres porodu

Noworodek i mama pozostają na sali porodowej (lub poporodowej) przez dwie godziny w kontakcie skóra do skóry. W tym czasie położna sprawdza, czy macica obkurcza się prawidłowo, może pomóc przy pierwszym karmieniu piersią.

Po dwóch godzinach powinno nastąpić ważenie i mierzenie dziecka, a następnie udanie się do sali, gdzie świeżo upieczona mama wraz z dzieckiem spędzi około 2 dni. W ich czasie odbywają się regularne kontrole lekarskie i wizyty położnej.

Dzieckiem tuż po porodzie zajmuje się neonatolog – ocenia jego stan w skali Apgar, a także sprawdza, czy nie doszło do urazów podczas porodu czy niedotlenienia.

Ile trwa poród fizjologiczny?

Nie ma określonych norm czasowych dotyczących porodu, to proces bardzo indywidualny, zależny od wielu czynników. Uważa się, że poród nie powinien trwać dłużej niż 24 godziny. Można uznać, że pierwszy okres porodu, czyli rozwieranie szyjki macicy może trwać do kilkunastu godzin, okres narodzin dziecka (skurcze parte) do 2 godzin, wydalanie łożyska, czyli trzeci etap porodu do 30 minut, a czwarty okres porodu (obserwacja) – 2 godziny.

Czytaj także

Szukaj

Sobota 3 grudnia od godz. 9.00

Zapraszamy na Dzień Otwarty

Ostatnie w tym roku Dni Otwarte szpitala.

Strona używa plików cookies. Dowiedz się więcej o celu ich używania i zmianie ustawień cookies w przeglądarce. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookies.